همچنین در یکی از سالها نیز محسن افشانی چند قسمت از این برنامه را اجرا کرد، اما به دلیل اجرای خوبی که نداشت بعد از چند قسمت مجری تغییر کرد و احسان علیخانی اجرا را بر عهده گرفت.
امسال برنامه "ماه عسل" رنگ و لعاب دیگری به خودش گرفته است و کافی است بیننده یک قسمت از این برنامه را تماشا کند تا متوجه تغییرات احسان علیخانی در نوع اجرا شود. او که همیشه به دلیل اینکه از موضع بالا با مهمان برنامه صحبت میکرد و مرتب وارد حرف مهمان میشد و همین مسئله منجر به ابتر ماندن برخی موضوعها میشد، اما امسال یک اجرای خوب از او شاهد هستیم.
او بسیار متواضعانه با مهمانان برنامه برخورد میکند. اجرای او به دل مینشیند و مخاطب بهتر میتواند با او همذاتپنداری کند. این ویژگی را در سالهای قبل شاهد نبودیم. در یکی از قسمتهای برنامه از زنی دعوت شده بود که همسرش 20 سال اعتیاد داشت و 18 سال در زندان به سر برده بود، اما عاشقانه همسرش را دوست داشت و باعث شده بود که او اعتیادش را ترک کرده و ادامه تحصیل بدهد. در این برنامه احسان علیخانی سئوالی از این زن پرسید و بعد از جواب دادن زن از او به دلیل اینکه سئوال خوبی نپرسیده بود، عذرخواهی کرد.
دیدن چنین صحنهای از احسان علیخانی غیر قابل پیشبینی بود. کمتر پیش میآید مجری در یک برنامه زنده برای پرسیدن سئوالی که خوب نبوده، عذرخواهی کند، اما چنین اتفاقی در "ماه عسل" افتاد.
از اجرا که بگذریم، محتوای برنامه "ماه عسل" رنگ و بوی دیگر نسبت به سالهای قبل دارد. در سالهای گذشته بیشتر سعی میشد افراد موفق به برنامه دعوت شوند، اما امسال این برنامه روایت کننده داستان جالب زندگی آدمهای مختلف است. کاملاً مشخص است گروه سازنده "ماه عسل" برای محتوای این برنامه زحمت بسیاری کشیدند. ویژگی برنامه امسال انتقال مفاهیم امید به زندگی، توکل کردن و ...است.
این مفاهیم با انتخاب دقیق مهمانان به مخاطبان منتقل میشود. انتخاب مهمان یکی از مهمترین بخشهای یک برنامه محسوب میشود که گاهی تهیهکنندگان آن را مورد توجه قرار نداده و صرفاً چند نفر در برنامه دعوت میکنند و به این فکر میکنند زمان برنامه را پر کنند، اما گروه محتوایی برنامه "ماه عسل" این گونه عمل نکرده و مشخص است برای انتخاب سوژهها وقت گذاشتند.
آوردن دو زنی که اسید به صورتشان پاشیده بود، گرچه موضوعاش تلخ و گزنده بود، اما با هدایت مجری، برنامه برای مخاطب آزاردهنده نبود و با روایت زندگی دو آدم آشنا میشد و از آنها درس زندگی میآموخت.
اسیدپاشی موضوعی است که بیشتر روزها در صفحه حوادث به آن پرداخت میشود، اما هر زمان که در یک برنامه تلویزیون این موضوع مورد بررسی قرار گرفته، تلخ بود؛ اما برنامه "ماه عسل" قرار نیست به تلخیها بپردازد، بلکه سعی دارد واقعیتها را با زبانی متفاوت بیان کند که آنقدر هم برای بیننده گزنده نیست و اینکه او امید به زندگی را از دست نمیدهد.
دعوت از مرد کوری که خیاطی میکرد، مسافری که در سقوط هواپیمای ارومیه زنده مانده بود از دیگر موضوعهای جالب این برنامه بود. همچنین در یکی از قسمتها از زنی دعوت شد که سرطان گرفته و بعد از ترک همسرش، اما به زندگیاش ادامه داده بود و در نقطه مقابل او زنی بود که پای همسرش که سرطان داشت، نشسته بود.
مقوله امید در زندگی در دعوت از زن و شوهری که فرزند نداشتند و در کنارشان زن و شوهری که پنج قلو داشتند از دیگر سوژههای جالب این برنامه بود. پخش پشت صحنه این برنامه که مسئول بهزیستی با خانوادهای که فرزندی نداشتند، تماس گرفته بود و قرار شد سرپرستی بچهای که آنها میخواستند را به آنها بسپارند، برای بینندگان جذابیت دیگری داشت و لبخند را بر لب آنها نشاند.
شاید تنها ایرادی که میتوان به برنامه "ماه عسل" امسال گرفت دکور برنامه است که مثل اتاق عقد میماند که ای کاش احسان علیخانی که تهیهکننده این برنامه را بر عهده دارد، درباره دکور هم این وسواس را داشت. گرچه نمیتوان زحمت طراحی دکور را نادیده گرفت، اما دکور برنامه با روایت جالب زندگی مهمانانی که دعوت میشوند، همخوانی ندارد.
گرچه این ایراد از دید مردم ممکن است چندان هم بزرگ نباشد، اما انتظار میرفت که دکور تطابق بیشتر با سوژههای جالب این برنامه داشت.
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |